Λαογραφικός Όμιλος "Λυρίτες"

A

Ο Λαογραφικός χορευτικός όμιλος ''Λυρίτες'' ιδρύθηκε με σκοπό :

α) τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου πολιτών κάθε ηλικίας και ιδιαίτερα των νέων, με την ενασχόληση και συμμετοχή τους σε δραστηριότητες σχετικές με το λαϊκό πολιτισμό.

β) τη χρησιμοποίηση του χορού της μουσικής και του τραγουδιού ως μέσου ψυχαγωγίας ,ψυχικής τόνωσης και ευεξίας και την ανάπτυξη της συμμετοχής των ανθρώπων σε αναπαράσταση και αναδημιουργία ηθών,εθίμων,και τραγουδιών.


Λειτουργούν τμήματα εκμάθησης παραδοσιακών χορών ενηλίκων, νέων,και εφήβων
Τα μαθήματα πραγματοποιούνται για την Ηλιούπολη στο 4ο Δημοτικό Σχολείο (Σοφοκλή Βενιζέλου και Παπαφλέσσα) και στο 6ο Δημοτικό Σχολείο (Μαρίνου Αντύπα 34),και για το Βύρωνα στο 5ο και 11ο Δημοτικά (Ταταούλων και Βυζαντίου 1)
Πληροφορίες και εγγραφές
στα 6977004286
6976098976
E mail. omiloslirites@gmail.com

Διδασκαλία
Αρετή Μοσιάλου
Νίκος Κωστογιαννόπουλος


Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

ΜΠΑΜΠΟΥΓΕΡΟΙ ΑΠΟ ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ ΣΕΡΡΩΝ

ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ -ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΡΩΝ-2

ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ -ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΡΩΝ-1

ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΟΥΤΑΛΙΩΝ-ΦΑΡΑΣΣΑ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ-

ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ

ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ. Πολυσυζητημένο έθιμο, που τελείται με μεγάλη δημοσιότητα, κατά το τριήμερο 21-23 Μάη, προς τιμήν των αγίων Κων/νου & Ελένης. Αποτελούν μία από τις πιο χαρακτηριστικές και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις της λαϊκής λατρείας με μορφή δρώμενου. Παλαιότερα γινόταν σε μικρή περιοχή της επαρχίας Σωζοαγαθουπόλεως της Β.Α. Θράκης. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, βάσει της συνθήκης της Λοζάννης, το έθιμο μεταφυτεύθηκε και ρίζωσε στη Μακεδονία. Στο τελετουργικό μέρος τους περιλαμβάνονται εκστατικοί χοροί, πομπικές περιφορές εικονισμάτων, αρχαιότροπη θυσία ζώου, χρήση αγιάσματος και εντυπωσιακή πυροβασία (περπάτημα πάνω σε αναμμένα κάρβουνα) των τελεστών Αναστενάρηδων, από την οποία κυρίως είναι γνωστό το δρώμενο. Τα όργανα λύρα και νταούλι, παίζουν σ' όλες τις φάσεις της τελετουργίας, στη διάρκεια της οποίας ακούγονται και ειδικά τραγούδια.
Ένα από τα γνωστότερα έθιμα του Ν. Σερρών, που έγινε αντικείμενο έρευνας και μελέτης, τόσο των ελλήνων, όσο και των ξένων ερευνητών.
Τα αναστενάρια, μεταφυτευμένα από τους πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης στη Βόρεια Ελλάδα, τελούνται σε τέσσερα σημεία της χώρας αυτής, όπου είναι εγκατεστημένοι οι αναστενάρηδες. Τα μέρη αυτά είναι ο Λαγκαδάς, η Μελίκη Βέροιας, η Μαυρολεύκη Δράμας και η Αγία Ελένη Σερρών.
Το έθιμο αυτό έχει την αρχή του στην αρχαιότητα, που οπωσδήποτε αποτελεί συνέχεια λατρευτικών τελετών, προς τιμή του θεού Διόνυσου. Αυτό προκύπτει από την ομοιότητα των εθίμων που γινόταν τότε, αλλά και εξακολουθούν να γίνονται και τώρα, όπως η θυσία του ταύρου, η χρησιμοποίηση του ιαματικού νερού, των αγιασμάτων, ο χορός, τα όργανα, η φωτιά.
Οι αναστενάρηδες, έχουν ως ανώτατο αρχηγό τους το "αναστενάρικο εικόνισμα του Αγίου" και ανώτατο ιεράρχη τους, τον Αρχιαναστενάρη.
Οι εικόνες που κουβαλούν οι αναστενάρηδες μαζί τους, είναι οι λεγόμενες "χάρες" και παριστάνουν το ιερό ζεύγος των Αγίων και οι οποίες τους δίνουν την ικανότητα να βαδίζουν στη φωτιά.
Παρατηρώντας τον χορό των αναστενάρηδων, σ' όλη τη διάρκεια του εθίμου, έκρινα σωστό να ταξινομηθεί σε τρεις φάσεις: α) πριν την πυροβασία β) κατά το ξεκίνημα και γ) κατά την επιστροφή από την πυροβασία.
α) ο χορός πριν την πυροβασία
Ο χορός αρχίζει μέσα στο κονάκι, (δηλ. τα σπίτια των αρχιαναστενάρηδων, όπου φυλάσσονται οι εικόνες των Αγίων), όπου τελείται η αγρυπνία και γενικώς η προετοιμασία των μυστών για την οιστροπληξία (παραφροσύνη). Αυτή κορυφώνεται στις 21 Μαΐου και παρέχει τη δυνατότητα της πυροβασίας, καθώς επίσης, εξασφαλίζει στους πιστούς την ακαΐα. Ο χορός αρχίζει συγκεκριμένα, από τότε που οι "χάρες" εγκαλούν τον αναστενάρη. Όταν λένε ότι "η εικόνα εγκαλεί τον καθαρό άνθρωπο", εννοούν ότι ο προσκαλεσμένος αισθάνεται μέσα του την ανάγκη να χορέψει αδίστακτα και αφοσιωμένα, μαζί με τις "χάρες".
Αφού, λοιπόν, συμβούν όλα αυτά, οι αναστενάρηδες αρχίζουν τον χορό. Κάνουν βήματα μπροστά (τροχαίους και ιάμβους ) και γυρίζουν όμοια πίσω, χτυπώντας τα πόδια ρυθμικά, πότε ελαφρά, πότε βαριά, υψώνουν τα χέρια δεκτικά, τα συμπλέκουν πάνω από το κεφάλι, τα φέρνουν πλάγια, σκύβουν γυρτά προς το ένα μέρος.
Τέλος, κάποτε, παύει ο χορός. Τότε, σταυροκοπιούνται, κάνουν μετάνοιες, θυμιατίζουν και αποσύρονται σε μία γωνιά σιωπηλοί.
Τα όργανα παίζουν όλη αυτή την ώρα της αγωνίας τους και οι παρόντες τραγουδούν.
Στα αναστενάρια, οι οργανοπαίκτες είναι η μεγάλη δύναμη, που οδηγεί τους χορευτές στο ρυθμό και τους συγκλονίζει και τους οιστρηλατεί. Κι αυτοί οι ίδιοι είναι μυημένοι, παίζουν τα όργανα τους με πάθος, συγκλονίζονται οι ίδιοι, συμπάσχουν, σκύβουν, υψώνουν το κεφάλι με τα μάτια ψηλά, καμπουριάζουν και με τα πόδια κρατούν το ρυθμό, χωρίς κανένα παραπάτημα.
Τα όργανα τους είναι η γκάιντα, η λύρα, το νταούλι και το καβάλι, που σήμερα δεν υπάρχει.
β) ο χορός κατά το ξεκίνημα και την πυροβασία
Η πομπή ξεκινά από το κονάκι. Έξω, στον αυλόγυρο του κονακιού, σχηματίζεται ο κυκλικός χορός. Ενώ τα όργανα παίζουν και το βήμα ρυθμίζεται από την έρρυθμη μουσική, βγαίνουν χορεύοντας οι αναστενάρηδες, προηγουμένου του αρχιαναστενάρη, κατευθυνόμενοι από το κονάκι προς το αλάνι. Εκεί τα όργανα παίρνουν θέση γύρω από τη φωτιά.
Αφού οι αναστενάρηδες χορεύοντας καλύψουν τρεις γύρους γύρω από τη θρακιά, ξεκινούν την πυροβασία. Ο χορός κατά την πυροβασία είναι σε ρυθμό 2/4 και οργιώδης, χαρακτηριζόμενος από πολλά γρήγορα πηδήματα, με μικρά βήματα και περιστροφές. Ο χορός τους διαρκεί γύρω στις δύο με τρεις ώρες, ώσπου δηλαδή, να σβήσουν τη φωτιά.
γ) ο χορός κατά την επιστροφή από την πυροβασία
Η επιστροφή γίνεται και πάλι πομπική. Οι αναστενάρηδες χορεύουν, έως ότου όλη η πομπή φθάσει στο κονάκι. Μετά την εναπόθεση των εικόνων στο εικονοστάσιο, ξαναρχίζει ο χορός, όταν οι αναστενάρηδες με όλη τους την ψυχή, εκτελούν τον προτελευταίο του χορό.
Τέλος, ο αρχιαναστενάρης μαζί με τα όργανα, βγαίνει χωρίς τις εικόνες στον αυλόγυρο. Εκεί στήνεται ο ύστατος χορός. Τα όργανα και ο ρυθμός ανάβουν. Στον κυκλικό αυτό χορό προηγείται ο αρχιαναστενάρης και ακολουθεί ο μεγάλος κύκλος του λαϊκού χορού, που πηδούν ρυθμικά. Συμπληρώνοντας τους τρεις γύρους, ο αρχιαναστενάρης λύνει τον κύκλο και κάνει την απόλυση.
Θεωρώντας την πλήρη περιγραφή της διεξαγωγής της τελετής, όπως αυτή παρουσιάζεται ανά τον κόσμο, μη άμεσου ενδιαφέροντος, θα αρκεσθούμε να καταγράψουμε αυτήν, όπως διεξάγεται στον ελλαδικό χώρο.
Η προετοιμασία, λοιπόν, αρχίζει από τις 27 Οκτωβρίου, όταν αρχίζουν να μαζεύουν τα χρήματα "δι' αγερμών", ποσό με εράνους δηλαδή, για να αγορασθεί το ζώο, που θα θυσιαστεί την 21η Μαΐου. Η 27η Οκτωβρίου στην αρχαιότητα, ήταν "των μυστηρίων ημέρα πρώτη". Την 18η Ιανουαρίου αγοράζεται το λεγόμενο ¨μπικάδι" ή "μπουγά" ή "κουρμπάνι" , δηλαδή το ζώο για τη σφαγή. Το ζώο, ακολουθώντας την παράδοση, πρέπει να είναι ενός, τριών ή πέντε χρονών, δηλαδή με μονά έτη ηλικίας και ακόμη να είναι άζευκτο.
Η κυρίως τελετή ξεκινά με την προετοιμασία των αναστενάρηδων, κατά την παραμονή της 21ης Μαΐου. Αναστενάρης μπορεί να γίνει οποιασδήποτε ηλικίας άτομο, αρσενικού ή θηλυκού γένους. Όλοι μαζεύονται στο "κονάκι" του αρχιαναστενάρη, όπου ακολουθείται κατά γράμμα η ίδια διαδικασία κάθε χρόνο, όπως άλλωστε και σ' όλη την τελετή. Το κονάκι έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να υποδεχθεί τους φιλοξενούμενους, έχει στολισθεί, ενώ ιδιαίτερα έχει στολισθεί η εικόνα του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης με αφιερώματα, μαντηλάκια, κορδέλες κ.α. Επίσης, τοποθετούνται σε σχήμα σταυρού μερικά κεριά.
Η ψυχική προπαρασκευή για τη σωστή διεξαγωγή της τελετής της απώτερης ημέρας είναι ο απώτερος σκοπός αυτής της συγκέντρωσης. Αυτό φαίνεται να επιτυγχάνεται με την αυτοσυγκέντρωση που επιχειρείται, με τους εκκλησιαστικούς ψαλμούς και ύμνους, αλλά και με τα διάφορα θυμιατίσματα από λιβάνι, το οποίο δημιουργεί μια ομιχλώδη ατμόσφαιρα. Ακόμη, το ασταμάτητο και εκνευριστικό - για τους αμύητους - παίξιμο του νταουλιού, της τρίχορδης θρακικής λύρας και της γκάιντας επιτείνει την προετοιμασία του οίστρου και αποτελεί το "εξοργίζον τη ψυχή μέλος, το μανίας επαγωγόν", κατά τον Αισχύλο. Ο χορός ξεκινά και συνεχίζεται μέσα στην ήδη βαριά διαμορφωμένη ατμόσφαιρα, όπως περιγράφεται παραπάνω.
Το πρωί της 21ης Μαΐου, μετά τον εκκλησιασμό, σφάζεται το ιερό ζώο σε ειδική τελετή και αφού τεμαχισθεί μοιράζεται στους αναστενάρηδες. Μετά τη σφαγή ακολουθεί χορός και προσκύνημα των εικόνων έξω από το κονάκι του αρχιαναστενάρη, με τη συνοδεία των οργάνων, καθώς και η πομπή, που επισκέπτεται διάφορα κονάκια. Αυτό συνεχίζεται μέχρι το μεσημέρι, οπότε ακολουθεί ξεκούραση.
Θα είναι γύρω στις πέντε το απόγευμα της 21ης Μαΐου, όταν ο χώρος της πυροβασίας θα αρχίσει να ετοιμάζεται. Η φωτιά ανάβει από το άγιο φως που καίει ασταμάτητα όλο το χρόνο μπροστά στα εικονίσματα των Αγίων. Μετά από μία περίπου ώρα, σχηματίζεται η δέουσα ανθρακιά διαμέτρου τριών έως τεσσάρων μέτρων και πάχους οκτώ έως δέκα εκατοστών. Από το σπίτι του αρχιαναστενάρη ξεκινά η πομπή, που αποτελείται από τους οργανοπαίκτες, παιδιά με λαμπάδες και τους αναστενάρηδες με το χορευτικό βηματισμό τους. Φθάνοντας στη φωτιά, οι αναστενάρηδες κάνουν έναν κύκλο γύρω από τη φωτιά χορεύοντας και ύστερα αρχίζουν να μπαίνουν στην ανθρακιά πατώντας αρχικά τα μικρά καρβουνάκια γύρω-γύρω, σα να θέλουν να δοκιμάσουν την ακαϊα τους. Με επικεφαλή τον αρχιαναστενάρη, υψώνουν τα εικονίσματα και διασχίζουν σταυρωτά το αλώνι με τα κάρβουνα. Κατόπιν, ο καθένας τους μάλλον αυτοσχεδιάζει, αφού δεν ακολουθείται κάποια συγκεκριμένη πορεία. Κατά τη διάρκεια της πυροβασίας, οι συμμετέχοντες αναστενάζουν λέγοντας "ιχ-ιχ, αχ-αχ, εχ-εχ, οχ-οχ" ή "άντε-άντε" ή σφυρίζοντας "σσσσσ". Τα παραπάνω υποστηρίζεται, πως αποτελούν απομεινάρι του επιφωνήματος "Ίακχε-Βάκχε", που στην αρχαιότητα ήταν το μυστηριακό όνομα του Διόνυσου.
Τα γρήγορα χορευτικά βήματα πάνω στη θράκα, από τη μία όχθη ως στην άλλη, δεν είναι παραπάνω από 5-8 περίπου, κάθε φορά. Η θερμοκρασία της θράκας ανέρχεται σε 220 βαθμούς Κελσίου και φθάνει μέχρι τους 450. Παρατηρήσεις απέδειξαν πως η διάρκεια επαφής του γυμνού πέλματος κάθε φορά με τη φωτιά είναι 0,30 ως 0,50 δευτερόλεπτα.
Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με τη μαρτυρία του γιατρού Ε. Ευαγγελίου, στις 21 Ιουλίου 1963, ομάδα νεαρών προέβησαν σε πυροβασία, χωρίς να ακολουθήσουν την καθιερωμένη τελετουργική διαδικασία και χωρίς να υπάρχουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της τελετής (θυσία ζώου, μουσική, τραγούδια, χορός, έκσταση κ.λ.π

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

ΡΟΥΜΑΤΙΑΝΗ Η ΓΙΤΣΙΚΙΑ ΣΟΥΣΤΑ

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΜΟΣΤΡΑΣ (ΘΥΜΙΑΝΑ ΧΙΟΥ)

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΜΟΣΤΡΑΣ

Ο δήμος Αγίου Μηνά φημίζεται για το έθιμο της Μόστρας που γίνεται στα Θυμιανά τις τελευταίες ημέρες της Αποκριάς, με κατάληξη την πραγματοποίηση του μεγαλύτερου καρναβαλιού στην Χίο. Οι ρίζες αυτού του εθίμου χάνονται στον Μεσαίωνα.
Κάποτε στην περίοδο της Αποκριάς, την Παρασκευή της Τυρινής, καθώς οι Θυμιανούσοι γλεντούσαν έφθασαν στα παράλια του χωριού κουρσάροι πειρατές. Αφήνοντας το γλέντι όταν το έμαθαν οι Θυμιανούσοι κίνησαν προς την παραλία. Έστησαν ενέδρα στους πειρατές και στην μάχη τους κατατρόπωσαν. Οι χωριανοί μεθυσμένοι από τη χαρά της νίκης κρέμασαν τους αιχμαλώτους στην πλατεία του χωριού και τους άφησαν να μοστράρουν, ενώ συνέχισαν το γλέντι τους μέχρι την άλλη μέρα το πρωί.
Σε ανάμνηση αυτής της μάχης αναπαρίσταται κάθε χρόνο από τότε και κατά τις ίδιες μέρες και ώρες, το έθιμο της “Μόστρας”. Το έθιμο γίνεται ανά τους αιώνες χωρίς διακοπή ακόμη και κατά την διάρκεια της Κατοχής.
Έτσι την Παρασκευή της Τυρινής το βράδυ οι Θυμιανούσοι ντύνονται “κουδουνάτοι” (=μεταμφιεσμένοι). Φορούν παλιά ρούχα, άλλοι ανδρικά άλλοι γυναικεία, κρύβουν το πρόσωπό τους με αυτοσχέδιες προσωπίδες –τις μουτσουναριές– και κάνουν διάφορα κωμικά νούμερα. Αργότερα με την συνοδεία τοπικών οργάνων χορεύουν έναν ιδιότυπο χορό, το ταλίμι. Η θέα του μοιάζει με κινήσεις αντιμαχομένων πολεμιστών. Οι χορευτές χωρίζονται σε δύο μέρη. Από κάθε ομάδα φεύγει ένας κρατώντας ψηλά ένα σπαθί, κονταρομαχούν για λίγο και αποτραβιούνται. Μετά ακολουθεί το επόμενο ζευγάρι κ.ο.κ.


Την Κυριακή της Τυρινής οι αμφιέσεις είναι πιο όμορφες. Τον ρόλο των Θυμιανουσών παίζουν νέοι ντυμένοι βρακάδες ενώ των πειρατών “κουδουνάτοι”. Στο τέλος χορεύουν τον ιδιότυπο χορό “Δετό”. Αφήνοντας στην μέση τα σπαθιά τους χορεύουν πιασμένοι απ’ τους ώμους.
Η “Μόστρα” της Κυριακής συμπληρώνεται από σατυρικά άρματα πλαισιωμένα κυρίως από μικρούς μασκαράδες με πρώτο και καλύτερο τον Καρνάβαλο.
Τα τελευταία χρόνια το γλέντι ολοκληρώνεται με πανηγύρι στην πλατεία των Θυμιανών καθώς και του Νεοχωρίου.
Οι κύριοι διοργανωτές της “Μόστρας” είναι ο Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Όμιλος Θυμιανών (ΜΕΟΘ) και η δημοτική αρχή. Συμβολική είναι και η βοήθεια των προοδευτικών κατοίκων.

TARANTELLA CALABRESE A GALLICIANO

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ-ΚΑΛΗΝΥΦΤΑ-

ΑΝΩΓΕΙΑΝΟΣ ΓΑΜΟΣ 2

ΑΝΩΓΕΙΑΝΟΣ ΓΑΜΟΣ 1

ΠΩΣ ΜΑΘΑΙΝΑΝ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ (ΝΑΞΟΣ)

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

ΠΕΝΤΟΖΑΛΙ ΣΤΗΝ ΚΙΣΣΑΜΟ

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΣΤΑ ΑΝΩΓΕΙΑ-ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

ΚΟΝΤΥΛΙΕΣ-ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΕΡΑΚΗΣ

ΧΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑ ΑΠΟ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΕΘΙΜΟ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ Κ ΜΠΟΥΛΕΣ ΝΑΟΥΣΑΣ

ΧΟΡΟΣ ΣΕΡΡΑ ΑΠΟ 5ο ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΠΑΝΩ ΧΟΡΟΣ ΟΛΥΜΠΟΥ ΚΑΡΠΑΘΟΥ

ΣΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΤΑ (ΚΑΡΠΑΘΟΣ)

ΠΩΓΩΝΙΣΙΑ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΑ

ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΧΟΡΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟ 1922

ΤΣΑΜΠΟΥΝΟΣΥΝΑΞΗ 2009 9ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΤΖΙΑ)

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ (ΑΗ ΣΥΜΙΟΣ 2009)

Η ΚΟΥΠΑ Η ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ (ΔΡΩΜΕΝΟ ΚΑΡΠΑΘΟΥ)

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΟΣ (ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΡΟΥΤΣΟΥΛΑ)

ΒΛΑΧΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (ΔΙΑΦΟΡΑ)

ΤΗΣ ΓΚΙΟΥΛΟΥΣ-ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ (ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)

ΣΥΡΤΟΣ Κ ΜΠΑΛΟΣ ΣΙΦΝΟΥ

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ -ΧΑΟΝΕΣ-

Ο ΠΡΩΤΟΧΟΡΕΥΤΗΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

ΙΒΑΝΑ ΒΩΛΑΚΑ ΔΡΑΜΑΣ (ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)

ΓΚΕΙΚΟ-ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ (ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)

ΓΚΑΙΝΤΑ- ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ ΣΕΡΡΩΝ (ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)

ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ ΒΩΛΑΚΑ ΔΡΑΜΑΣ (ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)

Δρώμενα μεταμφιεσμένων

Συρτός κ μπάλος Κύθνου (ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)

ΤΣΕΣΤΟΣ (ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΕΛΛ ΛΑΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Δ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ)